وبلاگ

جویدن ناخن و دلیل آن درکودکان

جویدن ناخن، رفتاری تکراری متمرکز بر بدن است که شامل تخریب ناخن های انگشت بواسطه گاز گرفتن آنها بصورت عادت است. اگرچه این عادت بصورت اختصاصی در فهرست ناهنجاری های روحی و روانی نیامده است ولی بعنوان "سایر اختلالات وسواسی و مرتبط با آن" با مشخصات "رفتار تکراری متمرکز بر بدن". طبقه بندی می شود ،

در حالیکه مطالعات علمی کمی جویدن ناخن را بررسی کرده اند، باورها بیان می­کنند جویدن ناخن رفتاری عادی است که از دوران کودکی آغاز می­شود وحدود 30-20% از جمعیت بصورت مزمن به این رفتار دچار هستند.

اغلب گاز گرفتن ناخن با خرابی و آسیب قابل ملاحظه ناخن، تنش قبل یا هنگام تلاش برای مقاومت در برابر جویدن ناخن، احساس لذت بعد از جویدن ناخن و ناراحتی روانی همراه است. بسیاری این رفتار را خودکار توصیف می­کنند. جویدن ناخن نه تنها باعث ناخوشایند شدن ظاهر، احساس خجالت ، احساس گناه و شرم  می­شود، بلکه باعث آسیب جدی کوتیکول، عفونت باکتریایی و ویروسی، آبسه، آسیب به بافت دهان، مشکلات دندانی، اختلال درعملکرد فک می­شود. تفکرات نادرست خانواده و سایرین نیز باعث تشدید نگرانی این افراد و مشکلات می­شود.

چرا کودکان ناخن های خود را میجوند ؟

 ممکن است کودکتان بنا به دلایلی نظیر کنجکاوی، بی حوصلگی، تسکین استرس، عادت یا تقلید ناخنهایش را بجود. ناخن جویدن یکی از معمول ترین عادات عصبی نظیر مکیدن شست، چین دادن به بینی، پیچاندن یا کشیدن مو و دندان قروچه است که احتمال دارد تا دوران بزرگسالی نیز ادامه داشته باشد.

رشد کودکان میتواند آنها را مضطرب کند و این فشارها و تنش ها برای خانواده ها قابل مشاهده نیست. اگر فرزند شما ناخن هایش را بطور کم گاز می­گیرد ( زخم نمی­کند ) و بصورت ناآگاهانه ( بطور مثال حین نگاه کردن تلویزیون ) یا اگر در پاسخ به موقعیت های خاص ( مانند اجرا یا تست ) تمایل به جویدن دارد، این راهی برای مقابله با استرس کم است و جای هیچگونه نگرانی نیست.

به احتمال زیاد، فرزند شما به تدریج از جویدن ناخنهایش دست می­کشد اما اگر بیشتر از آنچه انتظار دارید پیش برود یا اگر تبدیل به عادتی غیر قابل ترک گردد، باید به فکر راهکارهایی برای ترک این عادت باشید.